Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
valerie
dit bovenste hoort bij dat van Annelies, er is iets misgegaan geloof ik.. sorry…
ik heb weleens gedacht aan zelfmoord.. en mocht er nu nog iets boven dit alles op komen, dus weer een overlijden van een naaste of ziektes ofzo.. dan weet ik zeker dat ik mijn leven ook maar eens beeindigd moet worden.. alleen maar verdriet en geen geluk kan een mens toch niet aan. Aldus valerie.
Hoi valerie, deze zin stuit mij een beetje tegen de borst. Ik weet niet of ik het zo goed verwoord, maar ik denk dat je me wel begrijpt.
Als jij eens wist hoeveel mensen er om mij heen al doormiddel van een ziekte, suicide of een ongeval en ouderdom zijn overleden, dan zou je vreemd staan te kijken.
Een mens kan heel veel hebben. Ik weet gewoon dat er nog meer zijn in mijn omgeving waar ook een ziekte ervoor gaat zorgen dat het eerdaags eindigt. En toch moet je zelf verder.
Als ik er een eind aan zou maken alleen omdat er anderen om mij heen verdwijnen dan had ik al lang niet meer hier gezeten.
Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar. En dit kan gebeuren met mensen die al ouder zijn, maar ook met nog ongeboren mensjes etc. etc. Echt geloof me, ik heb om die reden nooit maar dan ook nooit het idee gehad eruit te stappen.
Het hoort gewoon bij het leven.
Je kunt er hooguit mee leren leven. En dat kan, als je maar wilt.
Groet,
Alkien.
Je vraagt wie er kanker heeft
Mijn man
Is 62 jaar
Maar die is geestelijk veel!!!!!! sterker dan ik
Dus ik trek me aan hem op
Heb jij ook niet iemand in je omgeving waar je je aan kunt optrekken?
Dan red je het wellicht wel weer
Ik hoop het voor je
En laat het roddelen los
Het leven is toch best de moeite waard om geleefd te worden
Liefs
Annelies
Lieve Valerie,
Een mooi wensenlijstje.
Je moeder krijg je niet meer terug, dat is een feit.
Echter zit je moeder wel in je hart.
Mijn moeder is 1 1/2 jaar geleden gestorven, ik was toen 30. Ik hoefde niet voor mijn broers te zorgen zoals jij en was ook niet zo jong als jij, maar het is en blijft wel eenmoeder die je erg kan missen.
Valerie, je moeder zit in je hart en zij komt daar nooit meer uit. Als je in de problemen zit, moet je heel goed luisteren, ze is er wel voor je, maar je moet het toelaten. Misschien vind je dit zweverig en misschien is het dat ook wel en misschien is dat ook wel ontkenning dat je moeder niet meer lijfelijk bij je is. Toch geeft het mij heel veel steun om zo te denken. Te denken dat mijn moeder in gedachten echt wel bij me is en me steunt als ik het nodig heb.
Gelukkig worden. Dat kan, maar daar moet je zelf wel wat voor doen. Dit prikbord is dan misschien een ondersteuning voor je, maar niet de oplossing !! Weet je Valerie, je leven gaat door en je zult nog tegen zoveel dingen in je leven aanlopen waar je flink de balen van hebt, maar je moet er mee leren omgaan. Je bent eigenlijk al een eind opweg zonder dat je het zelf in de gaten hebt mutsie. Je zegt zelf dat je je niets meer aantrekt van dat geroddel en kijk ook eens naar de titel van deze topic. Je hebt het al 1 moeilijk punt overleeft en nu komt het volgende. En zo ga je dus stapje voor stapje voor stapje verder.
En nog een tip meis, probeer niet teveel MAAR te gebruiken. Ik wil gelukkig worden, MAAR dat kan niet. Het kan ook anders….
Ik wil gelukkig worden, EN dat gaat me lukken, dat kan ik zeker wel omdat ik het WIL.
In de piepzak blijven zitten heeft geen zin, je zit nu in een neerwaartse spiraal en je moet proberen die spiraal de andere kant op te laten draaien en er is maar 1 iemand die die zwier kan geven en dat ben jezelf !
Wees jezelf en leer trots op jezelf te zijn en van jezelf te houden zonder dat je afhankelijk bent van de aandacht van anderen. Je krijgt die aandacht wel weer als je eerst zelf maar op orde bent. Vaak als iemand zo negatief is als jij, straal je dit ook uit. En wat je uitstraalt krijg je ook terug. Geloof het of niet, het is echt waar.
Ga maar eens voor de gein een wandeling maken op straat en geef een wildvreemde een glimlach, dan krijg je meestal een glimlach terug. Doe je het omgekeerde, kijk je erg kwaad naar een onbekende, loopt ie gauw door en kijkt ie je waarschijnlijk argwanend aan.
Be-leef het leven
Daar heb ik ook al over nagedacht hyper… ik weet ook dat dit voortkomt uit Jaloezie bij de persoon die mij zwart heeft gemaakt.. en daar komt bij dat ze een pester is.. en zelf gewoon in de problemen zit( in haar hoofd bedoel ik).. want anders werk je andermans leven niet zo tegen, ze had gewild dat mijn vriend en ik uitelkaar zouden gaan, maar dat is niet gelukt gelukkig. Aldus: valerie.
Hoi valerie, dat van mensen uit elkaar proberen spelen zie je i.d.d. vaak bij dat soort types terug, echt triest.
En voor die mensen die het geloven, weet ik dat het gewoon een vorm van onwetendheid is.. maar ja.. aan de andere kant, dat zijn wel mensen waar ik weleens een praatje mee maakte.. wat ik nu ga zeggen is niet dat ik spoken zie of zo.. maar ik sta wel degelijk steeds in de middelpunt..
en dat vind ik erg vervelend.. ik hou er niet van om in de belangstelling te staan, maar wil er wel altijd goed uit zien.. en dan krijg ik eigenlijk al alle ogen op mij gericht.. en de praatjes.. ik weet dat er heel veel afgunst en jaloezie bijzit… Aldus: valerie.
Het kan ook zeer vervelend zijn, maar geen voer geven en dan houd het op, ook moet je proberen de derde partij te vinden, vaak denken mensen dat een ruzie van twee personen ook daadwerkelijk uit die twee personen voortkomt, maar een beetje dooronderzoeken levert vaak een verborgen derde partij op die een ruzie in stand houdt. Probeer uit te vinden wie dat is, pas als je die ontmaskert heb dan houd het op.
want vergeet niet dat ik wel verder ben gegaan in mijn leven, en ze totaal niet laat merken dat ik er mee zit.. ( moet ik zowieso niet doen), maar ja makkelijker gezegd dan gedaan, is toch ook karakter… Aldus: valerie.
Precies, maar alles is te leren, het vergt oefening en tijd, maar je kunt iets ombuigen, en dat leeft uiteindelijk weer makkelijker.
1 buurvrouw heb ik afstand van genomen.. bewust.. omdat ze de kinderen tegen elkaar opstookte.. daar hou ik niet van.. haar dochter moet van haar mijn zoon negeren.. dat was voor mij de druppel..
en nu snappen ze niet dat ik er niet mee zit dat ik geen contact meer met ze heb.. want ik zie ze wel kijken… en het liefst zeggen ze niks.. maar die blik zegt al genoeg.. mijn buurman( haar man dus) die kijkt mij al met zo'n blik aan.. zo van … zit je er niet mee?? Aldus: valerie.
Zulke mensen kun je missen als kiespijn, gewoon goedemorgen, goedemiddag en goedenavond en voor de rest basta.
Ze missen mij gewoon omdat ze een makkelijke oppas hadden.. ik was ook gewoon makkelijk.. en ook al hebben ze al die roddels gehoord.. ze hebben mij gekend.. en weten dat ik mij druk kan maken om anderen.. en daar hebben ze en maken ze nog steeds misbruik van.. door mij te testen.. maar ze weten dat ik verder ben gegaan..
want ik ga wel weekenden weg naar half zussen en het zijn types die alles in de gaten houden.. dus ze zien wel dat het goed is … het is echt pure afgunst.. en ik moet er aan de ene kant wel om lachen.. maar aan de andere kant voel ik mij steeds slachtoffer.. en vind ik het triest dat mensen zo met elkaar omgaan.. Aldus: valerie.
Je moet je leven niet zo laten beheersen door anderen, bekijk het door een andere bril, en je lacht er uiteindelijk om. nu krijgen ze veel te veel aandacht, en negatieve aandacht is ook aandacht….. Wat dat laatste betreft ben ik het met je eens, het zou anders kunnen.
waar is die volwassenheid gebleven??.. ik ben dertig.. en denk als een persoon van 50.. en die man is 45 en denkt als een persoon van 20… wat dat betreft is het gewoon zaagsel wat ze hebben in het hoofd.. en niet wijzer worden.. Aldus: valerie.
Soms weten mensen gewoon niet beter, en doen ze het onbewust uit gebrek aan een betere tijdsbesteding. Groetjes v Hyperactief:)
Ik heb nog niet eerder weer gereageerd.. sorry… ik zal het nog wel doen hoor.. maar heb weer een dip vandaag… heb vandaag erg de drang gehad om mijzelf pijn te doen..was niet fijn.. nu ben ik wel wat rustiger maar nog niet helemaal… ik zal nog wel berichtjes achterlaten… wel bedankt voor al jullie lieve reacties.. tot gauw
liefs
valerie
Hoi Lorrie,
je weet dus wel een beetje hoe ik mij voel af en toe, ik vind het ook erg voor je dat je moeder er niet meer is. Dat is ook niet zo lang geleden.
Ik merk wel dat ik het wegstop, ik denk vaak dat ik het al verwerkt heb, maar verwerken doe ik het nooit volgens mij, ik was te jong en mis haar te erg.
Wat ik ook wel een beetje heb denk ik.. is een identiteitscrisis.. ik ben marokaanse.. maar hier geboren, ik heb een hollandse vriend.. mijn kinderen probeer ik tweetalig op te voeden maar dat lukt niet altijd omdat mijn schoonmoeder daar dan tegenin gaat.
En toch doet het pijn.. ik wil ze de taal meegeven, en ik moet dat ook maar gewoon doen, als ze gaat zeuren zal ik haar wel duidelijk maken dat ze zich daar niet mee moet bemoeien.
ik voel mij niet vrij, ik voel mij opgesloten tussen twee culturen in. en dat klinkt raar maar ik ben gewoon door mijn moeder opgevoed en ineens was ze er niet meer, ik had een nederlandse vriend en het cultuur wat ik gewend was.. werd steeds vager.. dat is wat de psycholoog ook bedoeld met dat ik ontworteld ben.
ik ben nederlandse.. maar voel mij ook marokkaanse.. ik weet niet of jullie dit begrijpen, want voor mij is het natuurlijk een andere situatie.
gisteren was ik weer zo flauw, ik was echt zo moe, zo moe.. maar vandaag voel ik mij weer iets beter.. ik moet gewoon leuke dingen opzoeken. Ik heb het gewoon erg druk op mijn werk en thuis.. soms lijk ik wat overspannen( depressief)
liefs
valerie
Geeft niet…..